Gisteren wandelde ik in het bos met een vriendin.
Zoals de laatste tijd af en toe gebeurt, luisterde ik naar haar zorgen.

Toen we even neerzaten, kon ik voelen hoe ze binnenin trilde. Ik vroeg of mijn aanvoelen klopte. Daardoor schakelde het gesprek over naar een andere laag. ‘Mijn lichaam raakt helemaal gespannen’, zei ze, ‘door de zorgen die ik me maak en omdat ik zelf zo weinig energie heb’. ‘Doe je iets dat helpt om je te aarden?’ vroeg ik. ‘Wandelen in je eentje of werken in de tuin zou je deugd doen’. ‘Ik weet het’ zei ze.

Als je de tijd neemt om spanning af te voeren en energie bijtanken, ga je helderder denken. Blijf dus niet vastzitten in piekeren of praten over wat je zorgen baart. Doe iets met je lijf. Maak een toertje met de fiets, neem een treinticket naar zee of een abonnement in de fitness of het zwembad.

Als je het te ver laat komen, wordt het steeds moeilijker om zelf de nodige stappen te zetten. De hulp van een vriend of een partner kan je misschien een duwtje in de rug geven. En als dat niet lukt, is meer nodig. Dan is het tijd om halt te houden .

In verbinding met je eigen lijf, ga je voelen waar je staat, wat je nodig hebt en wat je kan relativeren of aanpakken. Mijn aandacht en aanraking in een massage, relaxatie of helende behandeling kunnen je ondersteunen om die verbinding tot stand te brengen.