Even zitten in stilte kan me helpen om evenwicht te houden.
Unsplash.com – Greg Rosenke
Even zitten in stilte kan me helpen om evenwicht te houden. Dat komt omdat ik in de stilte bij mezelf kan komen en kan voelen wat ik nodig heb en gewaarword waar ik uit balans ben.
Vooral als het goed gaat, durf ik dat wel ‘eens vergeten’. Niet ‘eens’ maar ‘vele keren’… Niet ‘durf ik’ maar ‘riskeer ik’…
Als het goed gaat, dan riskeer ik vaak te vergeten hoe belangrijk het is om even in de stilte te gaan zitten en me opnieuw te verbinden met mezelf.
Gisteren wandelde ik in het bos met een vriendin. Zoals de laatste tijd af en toe gebeurt, luisterde ik naar haar zorgen.
Foter.com
Toen we even neerzaten, kon ik voelen hoe ze binnenin trilde. Ik vroeg of mijn aanvoelen klopte. Daardoor schakelde het gesprek over naar een andere laag. ‘Mijn lichaam raakt helemaal gespannen’, zei ze, ‘door de zorgen die ik me maak en omdat ik zelf zo weinig energie heb’. ‘Doe je iets dat helpt om je te aarden?’ vroeg ik. ‘Wandelen in je eentje of werken in de tuin zou je deugd doen’. ‘Ik weet het’ zei ze.
Als je de tijd neemt om spanning af te voeren en energie bijtanken, ga je helderder denken. Blijf dus niet vastzitten in piekeren of praten over wat je zorgen baart. Doe iets met je lijf. Maak een toertje met de fiets, neem een treinticket naar zee of een abonnement in de fitness of het zwembad.
Als je het te ver laat komen, wordt het steeds moeilijker om zelf de nodige stappen te zetten. De hulp van een vriend of een partner kan je misschien een duwtje in de rug geven. En als dat niet lukt, is meer nodig. Dan is het tijd om halt te houden .
In verbinding met je eigen lijf, ga je voelen waar je staat, wat je nodig hebt en wat je kan relativeren of aanpakken. Mijn aandacht en aanraking in een massage, relaxatie of helende behandeling kunnen je ondersteunen om die verbinding tot stand te brengen.
In het interview vertelt Anneke Smit-Boerma hoe ze verder leefde met de prognose dat ze nog maar enkele maanden te leven had. ‘De uitdaging’ zegt ze, ‘is om met de aanvaarding van de dood en met de hoop op leven door één deur te kunnen’. Dat leek mijn cliënte wel te inspireren.
Mensen die voor kanker worden behandeld, zoeken steun. Wat ik kan bieden, is een ondersteuning van het lichaam voor het versterken van de immuniteit (thymus en lymfestelsel), voor het regenereren van beschadigde zenuwcellen (bloedcirculatie, stimulatie van celvernieuwing aangedane gebieden).
Ik wil geen illusies geven door de positieve resultaten met andere cliënten in het vooruitzicht te stellen. Het is vooral belangrijk dat je het geheel blijft zien en energie haalt uit wat goed doet en wat goed gaat. Ik stimuleer je op die manier om de leiding te nemen in de zorg voor hun gezondheid en welzijn.
De feed back die ik van cliënten krijg, is dat ze meer vertrouwen krijgen in hun eigen mogelijkheden. Soms helpt dat om te stoppen met vechten tegen iets wat ze moeilijk kunnen aanvaarden. En soms geeft dat juist de basis om verder te gaan. Vertrouwen komt ontwikkeling en heling ten goede, ook al is het tempo of het resultaat niet altijd wat we bij aanvang wensen.
